Noord- en Midden-Limburg kan er weer even tegen
Voor nummertje
24 al weer van NBB-75 was op zondag 13 november de beurt aan het district
Noord- en Midden-Limburg. Plaats van handeling: het gemeenschapshuis d'n
Binger in Meyel, dat de nacht tevoren nog het onvervalste strijdtoneel was van
een heftige house-party. In de vroege uurtjes was de schoonmaakploeg al driftig
in de weer om de puinhopen van dat evenement weer om te toveren in een ambiance
waarin de doorgaans toch wat meer ingetogen bridgers van dit district op
enigszins ordentelijke wijze het jubileum van hun bond konden vieren.
En toen de
eerste bezoekers, waaronder 6 leden van de Bergense Bridgeclub, om 12.30 uur naar binnen druppelden was de
meeste bierlucht dan ook uit dit verrassend aardige gebouw verdreven. Het
toegangsbewijs vermeldde koffie met petit fours, maar met zoiets moet je
natuurlijk niet aankomen bij de rechtgeaarde Limburger. Dat werden uiteraard,
geheel in de traditie van het zuiden, vlaaien. Een lekkere binnenkomer voor de
vele zuidelijke bridgers die weldra de fraaie en ruime foyer bevolkten.
En
wat moeten we verder van deze geoliede jubileummachine zeggen?
Districtsvoorzitter Maarten Scholte deed z'n stinkende best om qua spreektijd
het messcherpe record van z'n Dordtse collega te breken, wat 'm op zeven
seconden na net niet lukte. En ook bondsvoorzitter Trippaers, net teruggekeerd
van de Bermuda Bowl in Estoril en weer 's duidelijk toe aan de echte leuke
dingen, beperkte zich tot de hoofdzaken, waarna er snel overgeschakeld werd
naar het echte amusement.
(bedoelen ze Bob als districtsvoozitter? MB.)
Hans Kreijns wist de
zaal al aardig op temperatuur (..) te brengen. Met name Bob Slavenburg vormt
nog altijd een onuitputtelijke bron voor zijn reeks smakelijke anekdotes en
toen hij tot slot een warm pleidooi hield voor het bieden van vierkaarten hoog,
kon hij niet vermoeden dat dit stokpaardje van hem even later tot grote
hilariteit weer probleemloos neergesabeld zou worden door Dubbelfout. De
stembanden van het Cabaret hadden, zoals ze zelf verklaarden, nogal te lijden
onder de enthousiast ronddolende virussen, maar daar hadden de aanwezigen
duidelijk geen boodschap aan. De stemming was prima. En toen een zwaar
verdrietige bezoekster,die een dierbaar kettinkje was kwijtgeraakt, dit even
later weer opgelucht en intens gelukkig om haar pols schoof, kon het allemaal
helemaal niet meer kapot bij de jubileumborrel.
Een zeer
geslaagde middag en Limburg kan voorlopig weer even voort.
De foto's van alle jubileumbijeenkomsten zijn te zien op: www.mijnalbum.nl/album=4FPWZORU.
